عباس جوادی – از دوران «هنوزجوانی» و شعر سرائی. سال های 1980…

Kehkeşanda Alma Qurdunun Sövdasi

Bir kehkeşan düşün

Kehkeşanda bir dünya

Dünyada bir ölke

Ölkede bir baxça

Baxçada bir ağaç

Ağaçda bir alma

Almada bir qurt

Qurtda bir sövda:

Öz almamı keşfetdim

İndi de ağaca çıxacağam

Sonra da öz elmiminen

Allahı tapacağam.

Beşinci Onillikde

Dörd defe delice aşiq olmuşam

Ye’ni vursan ömrüme

Her on ilde bir defe

Göylüm meni bir hevese satııpdır

İndi yaşım qırxiki.

Demek ki,

Beşinci eşqimin veqti gelib çatıbdır

Ömür Geçidi

Neydi o ses?

Sübhün teravetinde teninsiz qalan, iten

Feryad

N’oldu o eşq, cesaret, inam, heves?

Mavi sehifelerde qet’olunan, natemam, yarım,

Ağ, düz bir imtidad

Sonra süqut

Hengame, qaçhaqaç ve dözülmez cehennem issisi

Üsyan içinde müti’lik, xüruş içinde sükut

Adet

Ve qehreden, serab kimi name’lum intizar:

Axşam ve bir dem-i rahet…

دسته‌ها:تورکی Türkçe