عباس جوادی – برخلاف افسانه هائی که صد سال است در گوش ما خوانده اند و میخوانند، احتمالا نه هموطنان فارسی زبان ما از «نژاد پاک آریائی» هستند،  نه ما تُرک زبانان ایران از «نژاد تُرکان آسیای میانه» هستیم و نه نژاد ما ها از دیگرهموطنانمان فرق چندانی میکند. ولی موضوع این هم نیست: اینست که حتی اگر هم فرق کند بهیچ صورت اهمیتی ندارد. ما همه انسانیم، عضو یک جامعه بشریت هستیم، شهروند یک کشور و یک دنیائیم و باید به همدیگر بعنوان هموطن و مهمتر از آن: همنوع بنگریم – با زبان ها و فرهنگ های رنگارنگ و نه نژاد هائی که یکی برتر و دیگری پست تراست، یکی بالای تاقچه و دیگری پائین تاقچه، یکی قدیمی تر و یکی «بی تاریخ»، یکی صاحب فرهنگ غنی تر و یکی «در اصل بی فرهنگ»، یکی شریف و نجیب و قهرمان و معصوم از هر گونه گناه و دیگری تاریخا ظالم و قاتل و مستبد و «نژاد پرست.»

مدتی است ما خوشمان می آید با این کلمه «نژاد» بازی کنیم. از روی نادانی، نژاد را با زبان و دین و قوم و ملت و غیره قاطی میکنیم. حالا هم مد شده بعنوان فحش سیاسی بهمدیگر میگویند «نژاد پرست.» و یا به تازگی در شبکه های اجتماعی میپرسند «لطفا نژاد خود را انتخاب کنید.»

بعد از رضا شاه در مغزمان کوبیدند که ایرانی ها «نژاد آریائی» هستند. راستی؟ شاید بودند. شاید اصل همه «ما» از ترک و فارس و غیره، طوری که میگویند 4-5 هزار سال پیش از آسیای مرکزی و قفقاز به فلات ایران و هندوستان کنونی کوچیده، با مردم محلی و بومی مخلوط شده، با یونانی و عرب و ترک هائی که بعد تر کوچ کرده اند و مغول و ارمنی و هزار و یک قوم دیگر مرتبا مخلوط شده و نتیجه اش آن شده که حالا داریم، در حالیکه همینش هم مرتبا در حال تغییر و دگرگونی است. حالا كه با تحليل ساده دى. ان. ا. اين مطلب روشن میشود مطمئنم در آب دهان دو آتشه ترین آريا پرست ها و ترك پرست ها و همه نژاد پرست های دیگر دى. ان. ا. ى همه چیز از آريائى و ترك و ارمنى و کُرد و عرب و مغول و یونانی یافت میشود با فقط نیم پُرس از «نژادی» که هرکدام ادعا میکنند متعلق به آنند.

برای اطلاع همگان عرض میکنم. خیلی موسسه های غربی از جمله موسسه معروف «نشنل جئوگرافیک»

National Geographic

در ازای مبلغی بین 150 تا 200 دلار د. ان. ا. شما را تحلیل کرده به شما میفرستند و میگویند که شما مخلوط کدام اقوام و باصطلاح «نژاد» ها هستید. شاید شما هم علاقه داشته باشید. اگر خواستید مثلا به این لینک بروید:

ولی مگر ما دیرین شناس و مردم شناس و متخصص علم ژنتیک از دانشگاه هاروارد هستیم و مگر اصلا لازم است اینها را بدانیم تا نفس راحتی بکشیم که «خوب شد فهمیدیم، نژاد ما فلان است»؟ مگر اینها برای زندگی واقعی و عملی و روزمره من و شما چه اهمیتی دارند و به ما چه کمکی میکنند؟

یادم هست بیست سال پیش که در اداره مهاجرت آمریکا فرم پر میکردم در مقابل سوال «نژاد» نوشتم: «آسیائی». گفتند آسیائی به چینی ها و همه مردمان آسیای شرقی و جنوب شرقی میگویند و ما اعم از ایرانی و عرب و ترک و هندو و ارمنی و گرجی از «نژاد قفقازی» هستیم. گفتیم، خوب، باشیم، چه فرق میکند؟

در آمریکا درک از کلمه نژاد چیز دیگری است: پنج طبقه و گروه را بیشتر میشناسند: سیاه، سفید، بومی آمریکا، قفقازی و آسیائی. در آلمان و اصولا در اروپا حرف زدن از نژاد بد است چونکه خاطرات دوران فاشیسم هیتلری را بیاد میاورد و میتواند به معنای تبعییض و تحقیر غیر بومی های یک مملکت تفسیرشود. ما در کشور های شرق مسلمان از این تعبیر استفاده نمیکردیم. در مقابل تعابیر ملت و قوم بین ما رایج بود که حتی مثلا ملت را برای افراد یک گروه دینی هم به کار میبردیم مانند «ملت یهود» و یا «ملت مسلمان.» با این کوچ و ها و مهاجرت ها و لشکر کشی ها و اشغال ها و غیره ای که در تمام سرزمین های خاورمیانه و آسیای مرکزی و جنوبی و آسیای صغیر شده، حالا اصلا معلوم نیست اصل و نسب کی از کجاست. مگر مردم ترکیه کنونی نژادشان «ترک» است؟ ترک های ترکیه در مجموع – بغیر از زبانشان – به ایرانی ها و یونانی ها و قفقازی ها و کرد ها و اعراب شبیه ترند یا به قزاق ها و قیرغیز ها؟ من باشم، میگویم مردم ترکیه مخلوطی از همه آن قوم هاست که در این سرزمین بوده اند و هستند با زبان اکثریت که ترکی است که حود را ترک می نامند و اقلیت های دیگر از جمله کُرد ها که زبانشان کردی است و خود را کُرد مینامند.دین و مذهب اکثر ترک ها و کرد ها یکی است. اما ویژگی قومی مثلا ارمنی ها هم دینشان و هم زبانشان است.

ایران هم مگر همین طور نیست؟ فرق من تبریزی با دوست بسیار عزیز شیرازی ام مهدی بجز زبان مادری ما چیست؟ «نژاد» که میگوئید اینست؟

 آیا نژاد اصلا وجود ندارد؟ یعنی بین آفریقائی و سوئدی چینی فرقی نیست؟ هست. اما همان ها هم «نژاد پاک» نیستند. آنجا هم سوئدی با نروژی و چینی با  و و ویتنامی وآفریقائی با عرب بیشتر مخلوط شده. من ایرانی و قفقازی هم بیشتر با مدیترانه ای و ترک و عرب مخلوط شده ام و بخاطر آن ظاهرم بیشتر شبیه ایرانی ها و ترک ها و یونانی ها و اعراب و قفقازی هاست تا سوئدی ها و ژاپنی ها و چینی ها.

آقا، اصلا بنده «نژاد» خودم را نمیدانم. حتما معجونی از چهل و یک عنصر قومی و نژادی است. اما علاقه ای هم به این موضوع ندارم. اهمیتی هم برایم ندارد.

تبعیض ها و حق کشی ها و بخصوص جهالت است که نفاق و دشمنی بین ما افکنده. به زبان مادری یکی حق تحصیل و تدریس داده نمیشود، مذهب یکی را درجه دوم حساب میکنند، به دیگری اصلا اجازه نمیدهند که فلان دین و آئین را داشته باشد، زن و مرد حق متساوی ندارد. اجازه تنقید و مخالفت به کسی داده نمیشود. مردم بیکارند و درآمدشان تکفی زندگی خانواده شان را نمیکند.

بیائید در این باره حرف بزنیم که حالا چه کنیم که زندگی همه ما راحت تر، مرفه تر و آزاد تر شود.

———————————

همجنین بخوانید:

داستان من و اجدادم

دهقان و ترک و تازی

دسته‌ها:رنگارنگ

برچسب‌ها:نژاد, نژادپرستی, دی ان ا